موقعیت جغرافیایی گلران یکی از ولسوالی‌های شمال‌غربی ولایت هرات در غرب افغانستان است. این ولسوالی با کشور ایران از غرب هم‌مرز بوده و از سمت شرق با ولسوالی‌های کشک، رباط‌سنگی و زنده‌جان، از جنوب با غوریان، و از شمال با بخش‌هایی از ولایت بادغیس محدود می‌شود. فاصله مرکز ولسوالی تا شهر هرات حدود۰۳۱ کیلومتر است. اقلیم و طبیعت گلران دارای اقلیم نیمه‌خشک و کوهستانی است. تابستان‌ها گرم و خشک و زمستان‌ها سرد با بارش اندک می‌باشد. خاک این ولسوالی در بخش‌هایی حاصل‌خیز و مناسب برای زراعت است، اما خشکسالی‌های پی‌درپی و تغییرات اقلیمی، کشاورزان را با چالش‌های زیادی مواجه کرده‌اند. ترکیب جمعیت و اقوام برآوردها نشان می‌دهند که جمعیت گلران حدود۰۰۰۰۷ تا ۰۰۰۰۸ نفر است. این ولسوالی میزبان اقوام متنوعی از جمله: تاجیک‌ها – بیشتر در مناطق مرکزی و شرقی ولسوالی پشتون‌ها – در برخی روستاها و قریه‌های بزرگ ترکمن‌ها – در نواحی مرزی و شمال‌غرب ولسوالی هزاره‌ها – به‌طور پراکنده زندگی اقوام در کنار هم باعث ایجاد پیوندهای فرهنگی و اجتماعی متنوع و تقویت همکاری‌های محلی شده است. زبان و فرهنگ زبان‌های رایج در گلران شامل دری، پشتو و ترکمنی هستند. فرهنگ مردم این ولسوالی ریشه در سنت‌های محلی، ارزش‌های اسلامی و رسوم قبیله‌ای دارد. در مناسبت‌های مذهبی و ملی مانند عید، عاشورا، نوروز و روز استقلال، مردم با برگزاری مراسم، لباس‌های محلی، موسیقی و غذاهای سنتی، هویت فرهنگی‌شان را به نمایش می‌گذارند. اقتصاد و منابع درآمد اقتصاد گلران بیشتر بر محور زراعت و مالداری می‌چرخد: زراعت: کشت گندم، جو، ماش، نخود، خربوزه، هندوانه و سبزیجات باغداری: در بعضی قریه‌ها کشت درختان انار، انگور، انجیر و بادام وجود دارد مالداری: پرورش گاو، گوسفند و بز، به‌ویژه در میان خانواده‌های روستایی رایج است قالین‌بافی: زنان ترکمن و تاجیک قالین‌های سنتی می‌بافند که از کیفیت خوبی برخوردار است کارهای روزمره: برخی افراد در بازارچه‌های محلی مشغول فروش محصولات زراعتی و دامی هستند با وجود این منابع، بسیاری از مردم گلران به دلیل کم‌آبی و نبود فرصت‌های شغلی مناسب، به فقر و مهاجرت‌های مکرر روبرو هستند. زیربناها و خدمات ۱. آموزش و پرورش گلران دارای چندین مکتب ابتدایی، متوسطه و لیسه در سطح ولسوالی است. اما با کمبود معلمان مسلکی، کتاب درسی، و ساختمان‌های معیاری مواجه است. تعدادی از دختران به دلیل دوری راه یا محدودیت‌های فرهنگی از تعلیم باز می‌مانند. ۲. خدمات صحی تنها چند کلینیک صحی در مرکز ولسوالی و برخی قریه‌ها وجود دارد. نبود داکتران متخصص، داروهای کافی و تجهیزات طبی، یک مشکل عمده است. مریضان جدی مجبورند به شهر هرات یا ایران مراجعه کنند. ۳. راه‌ها و ترانسپورت بیشتر راه‌های روستایی خاکی و خراب هستند که در فصل بارندگی غیرقابل استفاده می‌شوند. نبود وسایل ترانسپورت عمومی و خرابی جاده‌ها مانع رشد تجارت و حمل‌ونقل زراعتی شده است. ۴. امنیت در سال‌های گذشته، مناطق دور‌افتاده ولسوالی گاهی شاهد حضور گروه‌های مسلح غیرقانونی بودند. با این حال، امنیت نسبی در مرکز ولسوالی و بسیاری از قریه‌ها برقرار است. ظرفیت‌ها و فرصت‌های توسعه باوجود چالش‌ها، ولسوالی گلران ظرفیت‌های فراوانی برای رشد دارد: زمین‌های زراعتی وسیع و مستعد فرهنگ قالین‌بافی و صنایع دستی نیروی جوان و فعال موقعیت مرزی برای توسعه بازارچه‌های مرزی با ایران قابلیت توسعه باغداری و زراعت‌های مدرن با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، تعلیم و تربیه، آبرسانی، و ایجاد مراکز فنی و حرفه‌ای، این ولسوالی می‌تواند به منطقه‌ای پویا و خودکفا تبدیل شود. ولسوالی گلران، با طبیعت زیبا، مردمی مهمان‌نواز، و تاریخ فرهنگی غنی، نیازمند توجه جدی دولت و نهادهای بین‌المللی است. توسعه اقتصادی، حمایت از کشاورزان، گسترش خدمات آموزشی و صحی و تقویت زیربناها می‌تواند زندگی مردم این ولسوالی را بهبود بخشیده و از مهاجرت‌های اجباری جلوگیری کند.

ولسوالی غوریان ولسوالی غوریان یکی از ولسوالی‌های مهم و استراتژیک ولایت هرات در غرب افغانستان است. این ولسوالی در ناحیه‌ی مرزی با کشور ایران قرار دارد و به همین دلیل، در تجارت مرزی، حمل‌ونقل و تعاملات اقتصادی نقش برجسته‌ای دارد. موقعیت جغرافیایی غوریان در قسمت غربی ولایت هرات واقع شده است و از شمال با ولسوالی‌های کشک کهنه و گذره، از جنوب با ولسوالی زنده‌جان، از شرق با انجیل و از غرب با کشور ایران هم‌مرز است. این موقعیت جغرافیایی باعث شده که غوریان یکی از دروازه‌های مهم تجاری میان افغانستان و ایران باشد. جمعیت و ساختار اجتماعی براساس آخرین برآوردها، جمعیت ولسوالی غوریان حدود ۰۰٬۰۰۱۲ نفر تخمین زده می‌شود. بیشتر ساکنان این ولسوالی را اقوام فارسی‌زبان از جمله تاجیک‌ها و پشتون‌ها تشکیل می‌دهند. مردم غوریان با فرهنگ غنی، مهمان‌نوازی و علاقه‌مندی به تحصیل شناخته می‌شوند. اقتصاد و منابع معیشتی کشاورزی ستون فقرات معیشت مردم در ولسوالی غوریان را تشکیل می‌دهد. به‌واسطهٔ اقلیم نیمه‌خشک و دسترسی به آب آبیاری از رود هریرود و کانال‌های اطراف، دهقانان این منطقه محصولات متنوعی مانند گندم، جو، پنبه و سبزیجات کشت می‌کنند. همچنان غوریان به تولید انگور، انار و خربزه نیز شهرت دارد که در بازارهای محلی به فروش می‌رسند و گاهی نیز به خارج صادر می‌شوند. دامداری به‌ویژه پرورش گوسفند، بز و گاو نیز یکی دیگر از منابع مهم درآمد برای خانواده‌های روستایی است. اگرچه تغییرات اقلیمی و کم‌آبی چالش‌هایی را ایجاد کرده‌اند، اما دانش سنتی زراعتی و ابتکارات جدید محلی، همچنان از اقتصاد کشاورزی پشتیبانی می‌کند. بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین معیشت خود به ترکیبی از کشاورزی، تجارت خرد و کارهای فصلی در ایران وابسته‌اند. آموزش و زیرساخت‌ها در ولسوالی غوریان چندین مکتب (مدرسه) ابتدایی، متوسطه و لیسه فعال است. همچنین مراکز بهداشتی و کلینیک‌هایی نیز وجود دارند که خدمات درمانی اولیه را به مردم ارائه می‌کنند. با این حال، نبود برخی زیرساخت‌های اساسی مانند جاده‌های آسفالت‌شده، برق پایدار، و امکانات آموزشی پیشرفته، چالش‌هایی برای ساکنان ایجاد کرده است. اهمیت استراتژیک وجود گذرگاه‌های مرزی و موقعیت نزدیک به ایران، ولسوالی غوریان را به یکی از مراکز کلیدی در سیاست‌های اقتصادی و امنیتی هرات تبدیل کرده است. این منطقه در دوران‌های مختلف تاریخی نیز نقش مهمی در تعاملات فرهنگی و سیاسی داشته است.

ولسوالی کشک رباط‌سنگی ولسوالی کشک رباط‌سنگی یکی از ولسوالی‌های مهم و استراتژیک در شمال ولایت هرات می‌باشد. این ولسوالی که در فاصله تقریبی ۰۶ کیلومتری از شهر هرات موقعیت دارد، در گذشته جزئی از ولسوالی کشک بزرگ بود، اما با گذشت زمان و نیاز به تقسیمات اداری دقیق‌تر، به دو ولسوالی مجزا به‌نام‌های کشک رباط‌سنگی و کشک کهنه تفکیک شده‌اند. کشک رباط‌سنگی با مساحت حدود ۳۲۹٬۲ کیلومتر مربع، از ولسوالی‌های وسیع هرات محسوب می‌شود و مرکز آن در ارتفاع تقریبی ۰۰۴٬۱ متر از سطح دریا قرار دارد. هم‌مرز بودن این ولسوالی با کشور ترکمنستان، آن را به یکی از نقاط مرزی با اهمیت در غرب افغانستان تبدیل کرده است. بندر ترقُندی که یکی از گذرگاه‌های رسمی و بین‌المللی میان افغانستان و ترکمنستان است، در همین ولسوالی واقع شده و نقش مهمی در بازرگانی و ترانزیت کالا ایفا می‌کند. نفوس و زبان براساس برآوردها، جمعیت ولسوالی کشک رباط‌سنگی حدود ۰۹۳٬۵۳۱ نفر می‌باشد. ساکنان این ولسوالی عمدتاً فارسی‌زبان (دری) هستند و اکثریت آن‌ها پیرو مذهب حنفی می‌باشند. مردم این منطقه به داشتن روحیه‌ای مهمان‌نواز، متدین و فرهنگ‌دوست شهرت دارند. روستاها و قریه‌ها ولسوالی کشک رباط‌سنگی دارای حدود ۰۸۱ قریه رسمی و غیررسمی می‌باشد که در مناطق مختلف آن پراکنده‌اند. بسیاری از این قریه‌ها قدمت تاریخی دارند و برخی نیز در مجاورت مرز قرار گرفته‌اند. ارتباطات میان قریه‌ها از طریق جاده‌های فرعی و خاکی برقرار است، اگرچه در سال‌های اخیر پروژه‌هایی جهت بهبود زیرساخت‌ها و راه‌سازی نیز اجرا شده است. اقتصاد و معیشت اقتصاد مردم ولسوالی عمدتاً بر پایه زراعت و مالداری استوار است. زمین‌های حاصل‌خیز، جریان آب رودخانه‌ها و آب‌وهوای مناسب، شرایطی را برای کشت گندم، جو، نخود، عدس و سایر محصولات فراهم کرده است. همچنان دامداری، پرورش گوسفند، بز و گاو در این ولسوالی رواج گسترده دارد. در کنار فعالیت‌های کشاورزی، برخی خانواده‌ها به تجارت مرزی و بازرگانی کوچک مشغول‌اند، به‌ویژه در نزدیکی بندر ترقندی که فرصت‌هایی برای مبادلات اقتصادی فراهم آورده است. فرهنگ، آموزش و ورزش باشندگان کشک رباط‌سنگی به مسائل فرهنگی و هنری اهمیت زیادی می‌دهند. شب‌نشینی‌ها، مشاعره‌ها، محافل دینی و ادبی از جمله فعالیت‌های معمول فرهنگی در این ولسوالی هستند. علاقه‌مندی به ورزش‌هایی چون والیبال، فوتبال و ورزش‌های بومی مانند بزکشی در میان جوانان رواج دارد. در بخش آموزش، این ولسوالی دارای تعدادی مکاتب ابتدایی، متوسطه و لیسه می‌باشد، اما هنوز هم بسیاری از مناطق دورافتاده با کمبود امکانات آموزشی مواجه‌اند. اهمیت استراتژیک هم‌مرزی با ترکمنستان و وجود گذرگاه رسمی ترقندی باعث شده که این ولسوالی از نظر سیاسی، اقتصادی و امنیتی جایگاه ویژه‌ای در میان ولسوالی‌های ولایت هرات داشته باشد. به همین دلیل، در سال‌های اخیر نهادهای دولتی و سازمان‌های بین‌المللی پروژه‌هایی برای بهبود امنیت، انکشاف زراعت، آموزش و خدمات بهداشتی در این منطقه اجرا کرده‌اند.

ولسوالی گذره ولسوالی گذره یکی از ولسوالی‌های مهم و تاریخی ولایت هرات در غرب افغانستان است که در نزدیکی مرکز شهر هرات قرار دارد. این ولسوالی به‌دلیل موقعیت جغرافیایی راهبردی، پیشینه‌ی فرهنگی غنی، و نزدیکی به جاده‌های اصلی کشور، همواره از جایگاه ویژه‌ای در میان ولسوالی‌های دیگر برخوردار بوده است. موقعیت جغرافیایی ولسوالی گذره ولسوالی گذره در بخش مرکزی ولایت هرات، در غرب افغانستان قرار دارد و یکی از ولسوالی‌های مهم این ولایت به‌شمار می‌رود. این ولسوالی از شمال با شهر هرات، از غرب با ولسوالی زنده‌جان، از جنوب با ولسوالی ادرسکن و از شرق با ولسوالی انجیل هم‌مرز است. نزدیکی آن به شهر هرات باعث شده تا گذره نقش مهمی در تبادلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منطقه ایفا کند. جمعیت و ساختار اجتماعی ولسوالی گذره جمعیت ولسوالی گذره ترکیبی از اقوام مختلف است که با زبان فارسی دری سخن می‌گویند. مردم این ولسوالی به مهمان‌نوازی، دیانت، و همبستگی اجتماعی شناخته می‌شوند. پوشش‌های سنتی، برگزاری مراسم‌ فرهنگی و مذهبی و همچنین فعالیت‌های اجتماعی در مساجد و محافل عمومی بخش مهمی از زندگی روزمره این مردم را تشکیل می‌دهد. ظرفیت‌های اقتصادی اقتصاد ولسوالی گذره بیشتر بر پایه کشاورزی، دامداری و باغداری استوار است. زمین‌های حاصلخیز، آب کافی از کانال‌های آبیاری و چاه‌ها، و تجربه کشاورزان محلی زمینه‌ای مناسب برای تولید محصولاتی چون گندم، جو، انگور، خربزه و سبزیجات فراهم کرده است. باغداری نیز به‌ویژه در مناطق اطراف، توسعه یافته و موجب اشتغال‌زایی شده است. افزون بر این، برخی صنایع دستی مانند قالین‌بافی و گلیم‌بافی نیز در میان زنان و خانواده‌ها رواج دارد که نقش مهمی در اقتصاد خانوادگی ایفا می‌کند. جاذبه‌های فرهنگی و طبیعی با وجود نزدیکی به شهر، ولسوالی گذره دارای طبیعت زیبا و دست‌نخورده است. مناطق سبز، زمین‌های کشاورزی گسترده، و باغستان‌های فراوان، فضای دلپذیری برای گردشگری محلی ایجاد کرده‌اند. همچنین در برخی مناطق، امکان کوه‌پیمایی سبک و طبیعت‌گردی وجود دارد. همچنین برخی مکان‌های تاریخی و مذهبی در این ولسوالی وجود دارد که مورد توجه مردم محل و زائران است. ولسوالی گذره با ترکیبی از طبیعت زیبا، زمین‌های حاصل‌خیز، فرهنگ غنی و نزدیکی به مرکز شهر، یکی از مناطق مستعد توسعه در ولایت هرات به‌شمار می‌رود. با تقویت زیرساخت‌ها و حمایت از پروژه‌های توسعه‌ای، این ولسوالی می‌تواند نقش مهمی در رشد اقتصادی و فرهنگی منطقه ایفا کند.

ولسوالی زنده‌جان ولایت هرات در غرب افغانستان، با تنوع اقلیمی و جغرافیایی خود، یکی از ولایات برجسته از نظر منابع طبیعی و جاذبه‌های بکر گردشگری به‌شمار می‌رود. ولسوالی‌های زنده‌جان و قوریان، به‌ویژه در نواحی مرزی خود، دارای مناظری چشم‌نواز، منابع آبی ارزشمند، و پوشش گیاهی طبیعی هستند که می‌توانند بستر مناسبی برای توسعه گردشگری روستایی و بوم‌گردی فراهم کنند. در این مقاله، به بررسی موقعیت، ظرفیت‌ها و وضعیت فعلی دو منطقه مهم بند قوریان و جنگل زنده‌جان پرداخته می‌شود؛ مناطقی که به‌دلیل موقعیت جغرافیایی، فرهنگ بومی، و طبیعت خاص خود، مورد توجه اهالی و علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی قرار گرفته‌اند. موقعیت جغرافیایی و راه‌های دسترسی بند قوریان در نقطه مرزی میان ولسوالی‌های زنده‌جان و قوریان قرار دارد و در حدود ۰۳ تا ۵۳ کیلومتری مرکز شهر هرات واقع شده است. مسیر دسترسی به این منطقه از طریق جاده پل هاشمی امکان‌پذیر است و طی کردن این مسیر با وسایل نقلیه شخصی در کمتر از یک ساعت میسر است. جنگل زنده‌جان که در لهجه محلی به نام “قُروق” شناخته می‌شود، در قلب ولسوالی زنده‌جان قرار دارد. این منطقه به‌دلیل دارا بودن پوشش گیاهی نسبتاً متراکم و زمین‌های حفاظت‌شده، جایگاهی خاص در بین مردم محلی دارد. بند قوریان: منبعی برای کشاورزی و زیبایی طبیعی بند قوریان یکی از منابع مهم تأمین آب در مناطق غربی ولایت هرات است. این بند که با آب طبیعی تغذیه می‌شود، نقش کلیدی در آبیاری زمین‌های کشاورزی در ولسوالی‌های قوریان، کهسان و حتی بخش‌هایی از انجیل دارد. علاوه بر کارکرد اقتصادی، بند قوریان از منظر طبیعی نیز حائز اهمیت است؛ چشم‌انداز کوه‌های اطراف، انعکاس نور در آب و سکوت دلنشین فضا، آن را به مکانی مناسب برای استراحت و طبیعت‌گردی تبدیل کرده است. جنگل زنده‌جان (قُروق): فضای سبز حفاظت‌شده اصطلاح «قُروق» در گویش محلی هرات به محوطه‌ای گفته می‌شود که به‌صورت موقت یا دائمی توسط مردم یا نهادهای محلی محافظت می‌شود. در این مناطق، برداشت از منابع طبیعی مثل چوب یا گیاهان محدود یا ممنوع است. جنگل زنده‌جان به‌عنوان یکی از نمونه‌های قروق، دارای پوشش گیاهی طبیعی، زمین‌های سرسبز، و فضایی مناسب برای گردهمایی‌های خانوادگی و دوستانه است. فرهنگ، مردم و مهمان‌نوازی یکی از ویژگی‌های مهم این مناطق، فرهنگ غنی مردم محلی است. در جریان بازدید از این مناطق، برخورد صمیمی مردم، پوشش سنتی، آماده‌سازی غذاهای محلی مانند نان تنوری، گوشت لند و چای زعفرانی، نشان‌دهنده مهمان‌نوازی و اصالت فرهنگی ساکنین است. بسیاری از این افراد همچنان به صنایع دستی مانند بافت نمد مشغول‌اند که نه‌تنها جنبه فرهنگی دارد بلکه از نظر اقتصادی نیز برای خانواده‌ها مفید است. فرصت‌های گردشگری و تفریحی با وجود زیبایی‌های طبیعی و فضای باز، این مناطق هنوز از زیرساخت‌های مناسب گردشگری برخوردار نیستند. با این حال، امکان انجام فعالیت‌هایی چون: طبیعت‌گردی و کمپینگ عکاسی از مناظر طبیعی و حیات وحش معرفی غذاهای بومی نمایش صنایع دستی پیاده‌روی و ورزش صبحگاهیدر این مناطق وجود دارد و در صورت برنامه‌ریزی درست می‌تواند به جذب گردشگران داخلی و حتی بین‌المللی کمک کند. چالش‌ها و نیازها با وجود ظرفیت‌های فراوان، مناطق بند قوریان و جنگل زنده‌جان با چالش‌هایی نیز مواجه هستند: نبود جاده‌های آسفالت‌شده و دسترسی دشوار در فصول بارندگی کمبود سرویس‌های بهداشتی و خدمات عمومی آلودگی محیط‌زیست ناشی از زباله‌گذاری غیرمسئولانه عدم آگاهی برخی بازدیدکنندگان نسبت به اهمیت حفاظت از طبیعت پیشنهادها و راهکارها برای حفظ و توسعه این مناطق، پیشنهادهای زیر قابل طرح است: بهبود زیرساخت‌های جاده‌ای و نصب تابلوهای راهنما ایجاد کمپ‌های تفریحی یا اقامت‌گاه‌های بومی با همکاری مردم محل برگزاری تورهای آموزشی با موضوع حفاظت از محیط‌زیست افزایش آگاهی مردم از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی ایجاد همکاری بین نهادهای دولتی و مردم محلی برای حفظ قروق مناطق طبیعی مانند بند قوریان و جنگل زنده‌جان، سرمایه‌های ارزشمند جغرافیایی، زیست‌محیطی و فرهنگی ولایت هرات هستند. حفظ این سرمایه‌ها و استفاده آگاهانه از آن‌ها، نه‌تنها می‌تواند به توسعه پایدار منطقه کمک کند بلکه موجب افزایش نشاط اجتماعی، تقویت فرهنگ بومی، و گسترش گردشگری در سطح ملی و بین‌المللی خواهد شد.

ولسوالی پشت‌زرغون ولایت هرات ولسوالی پشت‌زرغون یکی از ولسوالی‌های مهم ولایت هرات در غرب افغانستان است که با داشتن پیشینه‌ای غنی از نظر فرهنگی، اقتصادی و جغرافیایی، جایگاهی خاص در میان مناطق مختلف این ولایت دارد. این ولسوالی در حدود ۵۴ تا ۵۶ کیلومتری شرق مرکز هرات موقعیت دارد و به دلیل ویژگی‌های طبیعی و مردمان پرتلاش آن، همواره مورد توجه قرار داشته است. موقعیت جغرافیایی و مرزها پشت‌زرغون در میان ولسوالی‌های مهم ولایت هرات قرار دارد. این ولسوالی از سمت شمال به ولسوالی انجیل، از غرب به ولسوالی گذره، از جنوب به ولسوالی ادرسکن و از شرق به ولسوالی‌های چشت شریف و اوبه محدود می‌شود. این موقعیت جغرافیایی، پشت‌زرغون را به حلقه ارتباطی میان شرق و مرکز ولایت هرات بدل کرده است. ولسوالی متشکل از قریه‌جات متعددی چون شاه‌آباد بلوچ‌ها، پارن‌جان، بندآباد و دیگر مناطق سرسبز و مسکونی است. ترکیب قومی و زبان جمعیت ولسوالی پشت‌زرغون عمدتاً از اقوام فارسی‌زبان (دری) و پشتون تشکیل شده‌است. در برخی مناطق مانند قریه شاه‌آباد، قوم بلوچ نیز زندگی می‌کنند. زبان‌های رایج در میان مردم دری و پشتو است و گویش‌های محلی نیز در برخی مناطق دیده می‌شود. با آن‌که اقوام مختلف در ولسوالی زندگی می‌کنند، اما وحدت اجتماعی و همزیستی مسالمت‌آمیز در میان آن‌ها برقرار است. فرهنگ و آداب محلی مردم پشت‌زرغون به فرهنگ سنتی و اسلامی خود پایبند هستند. مراسم‌های اجتماعی مانند خواستگاری، شیرینی‌خوری، عروسی و مهمانی‌ها با رعایت آداب و رسوم خاص محلی برگزار می‌شود. مهمان‌نوازی، احترام به بزرگان، و کمک به همسایه‌ها از ویژگی‌های فرهنگی مردم این ولسوالی است. زنان در کنار مردان در امور خانه، زراعت و حتی گاهی صنایع دستی سهم فعال دارند. وضعیت اقتصادی و اشتغال اقتصاد مردم ولسوالی عمدتاً بر پایه زراعت و مالداری استوار است. محصولات کشاورزی مانند گندم، جو، ماش، ترکاری و زعفران در زمین‌های حاصل‌خیز این منطقه کشت می‌شود. تولید زعفران در سال‌های اخیر افزایش یافته و به‌عنوان یکی از منابع مهم درآمدی خانواده‌ها تبدیل شده‌است. از لحاظ مالداری، پرورش گوسفند، بز و گاو در میان مردم رایج است. برخی خانواده‌ها همچنان به تولید گوشت لند (گوشت خشک‌شده زمستانی) نیز مشغول هستند که از خوراک‌های محلی ارزشمند به حساب می‌آید. علاوه بر زراعت، برخی ساکنان ولسوالی در مشاغلی چون آهنگری، خیاتی، بایسکل‌سازی، نانوایی، فروش میوه و گل، و لوازم خانگی مشغول‌اند. این مشاغل کوچک نقش مهمی در تأمین نیازهای روزمره خانواده‌ها ایفا می‌کند. بازار محلی ولسوالی پشت‌زرغون دارای یک بازار فعال و کوچک است که به‌صورت روزانه یا هفتگی فعالیت دارد. در این بازار انواع مواد غذایی، دوا، لباس، میوه، گل، لوازم عروسی و لوازم منزل خرید و فروش می‌شود. حضور مردم از قریه‌های اطراف در بازار نشان‌دهنده پیوند اقتصادی میان ساکنان مناطق مختلف این ولسوالی است. خدمات عمومی و چالش‌ها یکی از چالش‌های مهم ولسوالی، نبود برق دولتی در بیشتر مناطق آن است. در عوض، مردم از سیستم‌های انرژی خورشیدی (سولری) استفاده می‌کنند که در بسیاری موارد نمی‌تواند تمام نیازهای خانواده را برطرف سازد. با آن‌که امنیت در ولسوالی نسبتاً خوب است، اما نبود مراکز صحی کافی، مراکز آموزشی با کیفیت، و دسترسی محدود به منابع حیاتی مانند برق و آب صحی، از مشکلاتی است که مردم با آن مواجه‌اند. ولسوالی پشت‌زرغون با وجود تمام چالش‌ها، از مناطق مهم و با استعداد ولایت هرات به شمار می‌رود. مردم سخت‌کوش، منابع زراعتی مناسب، و فرهنگ غنی این ولسوالی را به نقطه‌ای ارزشمند در نقشه اجتماعی و اقتصادی ولایت تبدیل کرده‌است. رسیدگی بیشتر دولت و نهادهای حمایتی می‌تواند زمینه‌ساز رشد و توسعه پایدار در این منطقه گردد.

ولسوالی انجیل هرات: موقعیت استراتژیک و اهمیت منطقه‌ای ولسوالی انجیل در ولایت هرات، یکی از ولسوالی‌های مهم و تاریخی افغانستان است که به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، جایگاهی ویژه در منطقه دارد. این ولسوالی از جنوب به گذره و از شمال به ولسوالی کروخ محدود شده و به عنوان یک نقطه اتصال کلیدی میان شهر هرات و دیگر مناطق اطراف عمل می‌کند. موقعیت استراتژیک انجیل باعث شده است که این منطقه به مرکزی مهم برای ارتباطات جاده‌ای و تبادلات تجاری تبدیل شود. شاهراه هرات-کابل و تأثیر آن بر اقتصاد محلی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ولسوالی انجیل، عبور شاهراه اصلی هرات-کابل از مرکز این ولسوالی است. این شاهراه مهم علاوه بر تسهیل حمل‌ونقل بین شهری و بین‌ولسوالی، نقش موثری در توسعه اقتصاد محلی ایفا می‌کند. وجود این مسیر ارتباطی استراتژیک سبب شده تا فعالیت‌های تجاری در انجیل رونق یافته و فرصت‌های شغلی برای مردم محلی افزایش یابد. همچنین این شاهراه، انجیل را به دیگر نقاط افغانستان و بازارهای بزرگ‌تر متصل می‌سازد که به نفع رشد اقتصادی منطقه است. مناظر طبیعی و جغرافیای متنوع انجیل ولسوالی انجیل دارای تنوع چشم‌گیر در چشم‌اندازهای طبیعی است. این منطقه ترکیبی از زمین‌های کشاورزی حاصلخیز و بیابان‌های وسیع و خشک می‌باشد که هرکدام زیبایی و ویژگی‌های خاص خود را دارند. دشت خواجه‌آمری، یکی از مناظر دیدنی و نفس‌گیر این ولسوالی است که با چشم‌اندازهای طبیعی و پوشش گیاهی متنوع، توجه گردشگران و محلی‌ها را به خود جلب می‌کند. این تنوع جغرافیایی، علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، فرصتی مناسب برای کشاورزی و توسعه سایر فعالیت‌های اقتصادی محسوب می‌شود. کشاورزی و فعالیت‌های اقتصادی اقتصاد ولسوالی انجیل عمدتاً بر پایه کشاورزی استوار است و این بخش نقش بسیار مهمی در زندگی مردم دارد. کشاورزان انجیل محصولات متنوعی مانند گندم، جو، میوه‌های متنوع و سایر محصولات زراعی را کشت می‌کنند که بخش عمده‌ای از نیازهای غذایی منطقه را تأمین می‌کند. علاوه بر کشاورزی، نزدیکی به شهر هرات فرصت‌های تجاری و بازاریابی برای کشاورزان فراهم کرده است تا محصولات خود را به بازارهای بزرگ‌تر عرضه کنند و درآمد خود را افزایش دهند. تلاش‌های حکومت محلی برای توسعه و امنیت در سال‌های اخیر، حکومت محلی ولسوالی انجیل توجه ویژه‌ای به توسعه زیرساخت‌ها و ارتقای امنیت داشته است. اقدامات متعددی در زمینه بهبود راه‌ها، ایجاد امکانات بهداشتی و خدماتی، و افزایش امنیت انجام شده تا شرایط زندگی مردم بهبود یابد. این تلاش‌ها باعث شده تا منطقه از ثبات بیشتری برخوردار باشد و زمینه برای رشد و توسعه پایدار فراهم گردد. بهبود امنیت نیز نقش مهمی در جذب سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های اقتصادی داشته است. توسعه آموزش و فرصت‌های جوانان یکی از محورهای مهم توسعه در ولسوالی انجیل، ارتقای سطح آموزش است. مؤسسات آموزشی مختلفی در این ولسوالی فعالیت دارند و مدارس و دانشکده‌های کوچکی برای جوانان و دانش‌آموزان فراهم شده است. این مؤسسات با ارائه آموزش‌های کیفی و ایجاد فرصت‌های یادگیری مناسب، به پیشرفت فرهنگی و اجتماعی منطقه کمک می‌کنند و نقش مؤثری در توانمندسازی نسل جوان ایفا می‌کنند. ولسوالی انجیل در ولایت هرات به واسطه موقعیت استراتژیک، تنوع طبیعی، اقتصاد پویا و حکومت‌داری متعهد، یکی از مناطق کلیدی و مهم این ولایت به شمار می‌رود. این ولسوالی با بهره‌مندی از راه‌های ارتباطی مهم و فرصت‌های اقتصادی متنوع، نقش مهمی در توسعه منطقه‌ای و اتصال اقتصادی شهر هرات به سایر نقاط افغانستان دارد. با ادامه تلاش‌های توسعه‌ای در بخش‌های زیرساخت، امنیت و آموزش، آینده روشنی برای این ولسوالی پیش‌بینی می‌شود که می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی مردم و ارتقای سطح رفاه کمک کند.